Vandaag is mijn neefje jarig. Dus dacht ik, ik neem de Wolturnus en ga erheen met een omweg. Die omweg werd iets langer dan gepland. Aangekomen bij de nieuwe vlotbrug van Koedijk, besloot ik maar even verder te rijden langs het kanaal. Ging lekker met windje mee en tss zo de polder in pal tegen wind, had ik geen zin in. Bij de Koedijker vlotbrug (eigenlijk is dat al Alkmaar) besloot ik er daar maar over tegaan, maar bedacht me wederom dat ik dan alsnog tegen de wind door de polder moest, dus verder Alkmaar in. Volgende mogelijkheid, was dan maar richting Egmond, langs de Meent. Maar ja dan moest ik weer tegen wind door de polder. Dus uiteindelijk fietste ik door langs t MCA (ik weet de routes nog een beetje van het ligfietsen), door t Heiloo-er bos. Dat was een leuk stukje en tot mijn verbazing helemaal niet zo druk. Dat laatste was maar goed ook. Ik ben wel niet heel breed, maar op zon smal fietspad toch een heel opstakel. Uiteraard was ik het gesprek van de dag. Och och, zon meisje op zo een lage fiets, dat is toch wel heeel gevaarlijk!!
Het bos uit dan toch maar rechts gegaan, waar ik toch op iets onbekender terrein belande. Dan maar knooppunten kijken. Hmm, ja dan zit ik wel erg laag bij de grond en kon ik de nummertjes niet zo heel goed meer lezen op de kaart. Ach dan nemen we toch de eerste afslag naar rechts.. Moet toch weer richting de duinen. Uiteraard belande ik in de polder met pal wind TEGEN! Nou jaaaaa... Dan maar even buffelen. Ik ga sowieso niet zo heel snel nog, omdat ik rekening met mijn schouder moet houden en langzaam wil opbouwen.
Het heerlijk winderige polderpad had ook nog een leuk extraatje. Een stijl bruggetje. En toen stond ik vast ... OEPS. Gelukkig niet op mijn frame, maar op het zachte gedeelte, waar mijn kont in zit. Hop even de buikspiertjes aantrekken en kont omhoog, en daar gingen we weer voor 2 meter, want uiteraard was daar t zelfde probleem naar beneden. T ging verder tegen wind in.
Deze onbekende route bracht me naar een weer heel bekende plek. Ik kwam uit bij het industrie-terrein van Egmond a/d Hoef. De rest van de weg was qua navigatie een eitje. Lekker de hele Heerenweg afgependeld, toen de via de Eeuwige Laan zo Bergen in. Daar was het nog even zoeken, omdat de boel opgebroken was. Onderweg nog even gestopt voor een reepje. Heel toevallig kwam ik vlak voor Schoorl Rob Glas tegen (lid van het begeleidingsteam van de HelioHeroes). Hij fietste t laatste stukje gezellig mee. Na 36 km kwam ik aan bij mijn zus in Schoorl.
Daar heb ik lekker genoten van een stukje appeltaart. Die had ik wel verdiend vond ikzelf. Niet al te lang gebleven. Welliswaar was het niet ver meer naar Warmenhuizen, maar ik vond het wel genoeg voor vandaag en de temperatuur leek ook wel wat te gaan zakken.
Heerlijk gefiets op een rustig tempo, maar wel 43km. De teller staat nu op 174km
—————